سوالات متداول

آمالگام یا کامپوزیت!! کدام بهتر است؟
بالاخره کدام ماده جهت پر کردن دندانها مناسبتر است، مواد سیاه (آمالگام) یا سفید ( کامپوزیت)؟شاید این سوال خیلی از افراد باشد که هنوز جواب مشخصی برای آن نیافته اند. آملگام ها (موادنقره ای یا سیاه رنگ) سالهاست که در دندانپزشکی کاربرد دارند و هنوز هم محبوب هستند. استحکام فشاری مطلوبی داند و کار کردن با آنها آسان است. تحقیقات زیادی انجام شده تا مشخص شود آیا جیوه موجود در آمالگام برای بدن ضرر دارد؟

تا به امروز در هیچ تحقیقی ثابت نشده است که آمالگام برای بدن خطرناک است ، پس می توانیم آمالگام را با خیال راحت استفاده کنیم.اما آمالگام معایبی هم دارد. رنگ آن تیره است و به مرور تیره تر هم می شود که این یعنی باید با زیبایی خداحافظی کنیم.
آمالگام بصورت مکانیکی در داخل دندان قرار می گیرد و این خاصیت ما را مجبور می کند در بعضی مواقع قسمتهای سالم دندان را نیز از دست بدهیم تا ترمیم مستحکمی ایجاد شود.
آمالگام هیچ تاثیری در استحکام بخشیدن به دندان ندارد و فقط خودش محکم و قابل اعتماد است.
اما کامپوزیت ها (موادی سفید یا هم رنگ دندان)خیلی زود وارد عرصه ی پزشکی شدند، با رنگهای متنوع و کاملا شبیه دندان. در ابتدا فقط بدرد دندانهای جلو می خوردند زیرا استحکام کافی را نداشتند. ولی امروزه کامپوزیت هایی داریم که مخصوص دندانهای عقبی هستند و استحکام آنها چیزی از آمالگام کم ندارد. و در عوض یک دنیا حسن دارند:
کامپوزیت ها هم رنگ با دندان هستند و زیبایی را که می خواهیم به ما هدیه می دهند.
کامپوزیت ها بصورت شیمیایی با دندان باند می شوند. این مطلب یعنی اینکه در دندان های پوسیده فقط پوسیدگی برداشته می شود و هیچگام مانند آمالگام مجبور نیستیم قسمتهای سالم دندان را نیز بتراشیم. پس در کامپوزیت ها حداقل تراشیدن دندان انجام می شود.کامپوزیت چون با ساختمان دندان پیوند می یابد باعث افزایش استحکام دیواره های نازک دندان می شوند. این مسئله در دندان هایی که دمان ریشه شده اندیسیار کاربرد دارد و حتی در برخی موارد جایگزینی برای روکش های دندان می شود.
تا اینجا فقط حسن کامپوزیت ها را گفتیم ولی دارای معایبی نیز هستند:
تکنیک استفاده از کامپوزیت ، وقت بیشتری را می طلبد و همچنین ابزار و وسایل اضافی را لازم دارد.از طرفی باید مهارت کافی نیز در کار کردن با کامپوزیت ها وجود داشته باشد.
اگر کامپوزیت ها به درستی و از نوع مرغوب استفاده نشوندهیچ مزیتی نسبت به آمالگام ندارند و حتی در زمانی کوتاه می شکنند و یا دچار پوسیدگی مجدد می شوند

روکش به ترمیم هایی گفته می شود که تمام تاج دندان را می پوشانند

عصب‌کِشی (به انگلیسی: Endodontic therapy) یا درمان ریشه (به انگلیسی: root canal therapy، در فارسی گاه به آن «روت کانال» گفته می‌شود) یک سری اعمالی است که در طی آن مواد عفونی موجود در مغز دندان برداشته می‌شود تا دندان از آسیب میکرب‌های آینده در امان باشد.
اگرچه گاهی به این عمل روت کانال (به معنی کانال ریشه) گفته می‌شود ولی این اصطلاح دقیق نیست. کانال ریشه و حفره مغز دندان که به آن مربوط است حفره‌های آناتومیکی در دندان هستند که به طور طبیعی بافت‌های عصبی و رگ‌های خونی و بافت‌های سلولی دیگری را در خود جای می‌دهند. در عصب‌کشی این مواد به طور کامل برداشته و تخلیه می‌شوند و سپس تمیز می‌شوند و آنگاه به وسیله یک سوهان کوچک، شکل‌دهی و با محلول شست‌وشو، عفونت‌زدایی می‌شوند و سپس آن را با ماده‌ای (مثل آمالگام) که با مواد دیگر (مثل غذاها) واکنش نمی‌دهد پر می‌کنند. بعد از این عمل، دندان می‌میرد و اگر بعد از این، دندان عفونی شود باید تحت عمل جراحی انتهای ریشه قرار گیرد.
اگر چه گاهی اعمال مذکور در بیش از یک جلسه درمانی انجام می‌شود، اما زیاد بودن فاصلهٔ زمانی بین تخلیه مواد عفونی و پر کردن دندان شانس عفونت‌های بعدی را بالا می‌برد.

معمولاً به دنبال معالجه ریشه دندان، از چند ساعت تا چند روز به درجاتی ممکن است دندان، درد داشته باشد که با تجویز داروهای مسکن برطرف می‌گردد و جای نگرانی ندارد و دندانی که معالجه ریشه دندان شده و هنوز درد دارد را نباید کشید. در این موارد بهتر است که از دهان شویه گرم استفاده نموده واز فشار آوردن بر روی دندان مزبور برای مدتی خودداری نمود.

دندان‌ها به مرور زمان وبا گذشت سن دچار تغییر رنگ می‌شوند.این تغییر رنگ در اثر تغییر مواد معدنی مینا وعاج صورت می‌گیرد به این معنی که تخلخل مینا به مرور کم می‌شود وشفافیت خود را از دست می‌دهد.دندان‌ها هم چنین ممکن است به علت مواد رنگی غذاها باکتری‌ها وتنباکو دچار تغییر رنگ شوند.از آن جائی که سفیدی دندان‌ها به سور ناخود آگاه نشانه‌ای از جوانی بر شمرده می‌شودهمواره سفید کردن دندانها مورد درخواست مردم بوده است.

در عمل سفید کردن دندانها از مواد اکسید کننده مثل پر اکسید هیدوژن برای روشن تر کردن دندان استفاده می‌شود.مواد اکسید کننده به داخل ساختار کریستالی میله مانند مینا نفوذ کرده و رنگیزه‌های رسوب کرده در بین هرم‌های مینائی را اکسید می‌کنند.با گذشت زمان نفوذ مواد اکسید کننده به داخل عاج دندان که در لایه زیرین مینا قرار داردنیز صورت گرفته و رنگ آن نیز روشن تر می‌شود.

دو روش اصلی برای سفید کردن دندانها وجود دارد در روش اول که سفید کردن در مطب نامیده می‌شود مواد بلیچینگ با غلظت بالا به مدت کوتاهی بر روی دندان قرار می‌گیرد.در این روش سفیدی دندان به سرعت پدیدار می‌شود ولی در صورتی که به درستی استفاه نشود ممکن است باعث آسیب به لثه ومخاط دهان شود.در این روش برای جلوگیری از تماس مواد اکسیدکننده با لثه‌ها از لایه محافظ مخصوصی استفاده می‌شود که با مهارت بر روی لثه قرار می‌گیرد وبا نور مخصوص محکم می‌گردد.ماده مورد استفاده در بلیچینگ مطب یا پراکسید هیدروژن ویا کاربامید پراکسید است.ماده دوم نیز در دهان پراکسید هیدروژن ایجاد می نماید.ژل بلیچینگ در این موارد معمولاً حداکثر معادل ۳۵% پر اکسید هیدروژن غلظت دارد.

از روش‌های دیگر بلیچینگ سفید کردن در منزل می‌باشد که در این روش دندان پزشک یک تری مخصوص پلاستیکی بر روی مدل دندانهای شخص ساخته وژل‌های بلیچینگ را در اختیار بیمار قرار می‌دهد.بیمار هر روز چند ساعت ژل‌ها را بر روی تری قرار داده و آن را در دهان بر روی دندان‌ها می گذارد.پس از گذشت چند هفته دندانها به سفیدی مورد نظر می‌رسند.ژل مورد استفاد ه در این روش بین ده تا شانزده درصد غلظت دارد.

در سال‌های اخیر محصولات زیادی نیز برای سفیدکردن در داروخانه‌ها وسوپرمارکت‌ها ارائه می‌شوند که غلظتی کمتر از ده درصد دارند وبه علت نظارت نداشتن دندانپزشک بر مراحل درمان استفاده از آن‌ها توصیه نمی‌گردد.

به طور معمول پس از بلیچینگ بهبود مناسبی در زیبائی دندانها در اثر سفید شدن آن‌ها مشاهده می‌شود.ولی باید دانست این روش بر تمامی رنگیزه‌های دندانی موثر نیست ودر برخی موارد بدرنگی شدید دندان‌ها نیاز به درمان‌های طولانی مدت بلیچینگ ویا استفاده از درمان ونیر لامینیت می‌باشد.

از عوارض درمان بلیچینگ می‌توان به حساس شدن دندانها سوختگی لثه ها(در موارد استفاده نادرست ویا سفیدشدن بیش از حد دندانها ) اشاره کرد.این عوارض در تعداد کمی از مراجعین ممکن است به وجودآید و پس از چند روز بهبود می‌یابد.مدتی پس از سفیدکردن ممکن است تا حدودی از سفیدی دندان کاسته گردد.

در هنگام جرمگیری دندانپزشک شما رسوبات رنگی و املاح ته نشین شده بر روی دندان شما را بر میدارد و در نتیجه رنگ داخلی دندان تغییر نخواهد کرد. ولی در بلیچینگ مولوکل های پر اکسید هیدروژن به داخل ساختار مینایی و عاجی دندان نفوذ کرده و باعث اکسید شدن رنگ دانه ها شده که نهایتا به سفید شدن دندان می انجامد.

خوشبختانه بلیچینگ جز درمان هایست که در صورت انجام صحیح آن هیچ آسیبی به دندان های شما نمی زند . در هنگام بلیچینگ و به واسطه ژل های که روی دندان قرار میگیرد H2O2 تولید میشود که در اثر فعل و انفعالات شیمیایی در نهایت رنگدانه های که باعث بد رنگی دندان شده اند اکسید شده و رنگ دندان سفید میشود. تحقیقات انجام شده بر روی سختی و استحکام مینا نشان میدهد میزان تغییر در سختی مینا بعد از بلیچینگ کمتر از زمانیست که فرد یک پرتغال می خورد.

ایده آل ترین روش بلیچینگ انجام ترکیبی دو روش هوم بلیچینگ و آفیس بلیچینگ است. بسیاری بر این باورند که آفیس بلیچینگ یک شروع کننده و هوم بلیچینگ یک تداوم دهنده در درمان است. اما اگر شخصی بصورت خیلی سریع نیاز به سفید کردن دندان ها دارد بهترین راه برای او آفیس بلیچینگ ها ست. و در صورتی که فقط بخواهد از یکی از روش ها ی بلیچینگ استفاده کند بهتر است هوم بلیچینگ را انتخاب کند.

در این زمینه اختلاف نظرها زیاد است . بعضی از شرکت های سازنده ژل های بلیچینگ؛ مواد فعال کننده ژل خود را طوری طراحی کرده اند که یا طوح موج اختصاصی آن ها فعال گردد . البته فرقی نمی کند که لیزر باشد یا پلاسما ارک یا دیود های امروزی و در نهایت آن ماده ای که دندان را سفید میکند همان H2O2است . هرچند مطالعاتی نشان میدهد که تاثیر گرمای حاصل از نور تابانده شده به دندان ها در بسیاری از موارد باعث بهتر شدن فرایند درمان میگردد تا به حال ثابت نشده که روش های فعال سازی ژل بلیچینگ در برتری نتیجه درمان نقشی داشته باشد.
بصورت خلاصه عرض کنم که در درمان بلیچینگ هنر و دانش دندانپزشک شما تاثیر گذارترین عامل است و ابزار آلاتی مثل دستگاهای لیزر و ….. بیشتر نقش تبلیغاتی دارند.

من مطمئن نیستم که تحقیقات دانشگاهی معتبری این وسایل را بررسی کرده باشد و حداقل از مضر نبودن آن مطمئن نیستم . مگر ممکن است که کار بلیچینگ ، با آن همه تحقیقات و مقالات علمی در چنین کیت های کوچکی خلاصه شود. به هر حال اگر تصمیم به خرید این کیت های گرفتید. کاتالوگ آن را دقیق بخوانید و نسبت به تاییدیه های ان تحقیق کنید.

آنها نوعی دندان جایگزین برای دندانهایی که از بین رفته اند محسوب می شوند . پروتز های جزئی برای مواردی استفاده می شوند که تعداد دندانهای از دست رفته کم باشد و پروتز های کامل در مواردی که کل دندانها از بین رفته باشد مورد استفاده قرار می گیرند . پروتز های کامل از بهترین مواد اکریلیک (پلاستیک) ساخته می شوند و همچنین پروتزهای جزئی نیز می توانند از این نوع مواد ساخته شوند . متناوباً باآنها می توانند شامل نوعی دندانهای اکریلیکی و بر پایه فلزی روشن باشند. این نوع دندانهای مصنوعی از امنیت بیشتری برخوردارند و زیاد بزرگ نیستند اما بسیارگران قیمت هستندپروتز متحرک چیست ؟.

پروتز جدید برای چند هفته ممکن است ناراحت به نظر آید تا اینکه به آن عادت کنید. حتی قبل از اینکه عضلات گونه و زبان یاد بگیرند تا آن را در جای خود نگهدارند. ممکن است احساس کنید پروتز لق می‌باشد. ممکن است دهان کمی دچار التهاب یا زخم شود و یا بطور موقت کمی افزایش جریان بزاق را حس کنید. بتدریج که دهان به پروتز عادت می‌کند، این مشکلات کاهش می‌یابد. معمولاً بعد از تحویل پروتز یک یا چند جلسه پیگیری لازم است اگر مشکلی بویژه التهاب و زخم ادامه یافت، حتماً با دندانپزشک خود مشورت نمائید.

پروتزها معمولاً بسیار ظریف هستند و اگر حتی از چند سانتیمتری بیافتند، ممکن است بشکند. بنابراین هنگام تمیز کردن آنها روبروی یک سینک پراز آب بایستید. وقتی از آن استفاده نمی‌کنید، پروتزها را دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمائید.
مثل دندانهای طبیعی، پروتزها هم باید روزانه مسواک زده شوند تا پروتز تمیز و عاری از مواد غذایی و پلاک و رنگدانه‌ها باقی بماند و دهان نیز سلامت باشد. بهتر است از مسواکهای مخصوص پروتز و یا یک مسواک با موهای نرم استفاده شود. مسواکهای با موهای سخت به پروتز آسیب می‌رساند.
بعضی افراد از صابون دستشویی یا مایع ظرفشویی ملایم برای تمیز کردن پروتزها استفاده می‌کنند که هر دو مطلوب است ولی از کاربرد سایر پودرهای شوینده با قدرت سایندگی بالا خودداری کنید. از کاربرد مواد سفیدکننده قوی هم پرهیز کنید، زیرا ممکن است نواحی صورتی رنگ پروتز را سفید نماید. ممکن است دندانپزشک شما یک تمیز کننده پروتز را به شما توصیه نماید. هفته‌ای یکبار پروتزها را در محلول یک قاشق چایخوری ماده تمیز کننده مثل وایتکس در یک لیوان آب، ۸-۶ ساعت قرار داده و سپس با آب سرد بشوئید. وقتی از پروتزها استفاده نمی‌شود باید در آب یا محلول نگهداری ویژه پروتز در یک ظرف دربسته قرار داده شوند، زیرا خشک شدن به شکل آنها آسیب می رساند. هرگز پروتزها را در آب داغ قرار ندهید، زیرا باعث تاب برداشتن پروتز می‌شود. تمیز کننده‌های اولتراسونیک نیز برای مراقبت از پروتز بکار می‌روند، گرچه استفاده از آن، جایگزین مسواک زدن روزانه نمی‌شود، هر روز صبح قبل از قراردادن پروتز، لثه‌ها، زبان و کام را با یک مسواک نرم مسواک بزنید، تا هم تمیز شوند و هم جریان خون در دهان تحریک شود. استفاده از دهانشویه آب و نمک ولرم (یک قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب ولرم) هم بسیار کمک کننده است. استفاده از یک رژیم غذایی معتدل و صحیح برای تأمین سلامتی مهم است.

شما با سعی در تطابق و یا تعمیر پروتز جداً به پروتز و سلامت خودتان آسیب می‌رسانید. پروتزی که به درستی تطابق نیافته باشد، باعث التهاب و زخم می‌شود. اگر پروتز شکست یا ترک خورد یا یکی از دندانها لق شد، به دندانپزشک خود مراجعه کنید. او اغلب در همان جلسه، تنظیم لازم را انجام خواهد داد. فردی که به درستی آموزش ندیده است، قادر به بازسازی پروتز نیست، آسیب بیشتری به پروتز رسانده و باعث بروز مشکلاتی در دهان می‌شود. چسب‌هایی که در بازار فروخته می‌شوند، مواد شیمیایی مضری دارند که نبایستی روی پروتز مصرف شوند.

در طول زمان با توجه به سایش طبیعی، پروتز نیاز به ترمیم یا تعویض خواهد داشت که برای این کار دندانپزشک از همین پروتز فعلی استفاده خواهد کرد. وضعیت دهان نیز با افزایش سن بطور طبیعی تغییر می‌کند و باعث لقی پروتز خواهد شد. استخوان و لثه‌ها تحلیل رفته و روابط فکی تغییر خواهد کرد. پروتز لق سبب بروز زخم و عفونت شده، جویدن با آن مشکل است و نمای صورت را تغییر خواهد داد. پس مهم است که به موقع نسبت به تعویض پروتز اقدام شود. ملاقاتهای مرتب با دندانپزشک برای تأمین سلامت دهان و کنترل وضعیت پروتز ضروری است.

این پروتز شامل چندین دندان جایگزین متصل به یک پایه پلاستیک به رنگ لثه است که توسط یک اسکلت فلزی بهم متصل شده اند. پروتز پارسیل با گیره‌های فلزی یا وسایلی که به آنها اتصالات دقیق اطلاق می‌شود به دندانهای طبیعی شما متصل می‌شود. این اتصالات دقیق تقریباً دیده نمی‌شوند و معمولاً از گیره‌های فلزی زیباتر هستند. ممکن است برای تطابق بهتر یک پروتز پارسیل با دندانهای طبیعی، لازم باشد که آنها روکش شوند. بویژه وقتی از اتصالات دقیق استفاده می‌شود.

اوردنچر (Overdenture) همانطور که از نامش پیداست، نوعی دست دندان است که در دهان بر روی تعدادی پایه قرار می گیرد. این پایه ها می توانند دندانهای بیمار باشند که عصب کشی شده و کوتاه می شوند تا در زیر دست دندان قرار بگیرند

و یا این پایه ها می توانند ایمپلنتهایی باشند که در فک بیمار قرار داده شده اند
قرار داشتن این پایه ها باعث می شود که دست دندان ثبات و کارایی بسیار بهتری پیدا کند. اوردنچر توسط بیمار قابل برداشتن و تمیز کردن می باشد در حالی که پروتزهای ثابت این خصوصیت را ندارند.
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که کارایی اوردنچر اگرچه بسیار بهتر از دست دندان معمولی است، اما در مقایسه با پروتزهای ثابت قدرت کمتری دارد. اما در عوض تعداد ایمپلنتها و در نتیجه هزینه کمتری برای این درمان لازم است.

در حالت طبیعی، دو دندان پیشین مرکزی بالا باید کمی ‌بلندتر از دندان‌های پیشین کناری باشند تا به صاحب آن، ظاهری جوان ببخشند. این دندان‌ها هم‌ارتفاع دندان‌های نیش هستند.

«خط لبخند» یک خط فرضی است که از لبه دندان‌های جلوی فک بالا می‌گذرد و با لبه فوقانی لب پایین موازی است (تصویر بالا). اگر این خط به سمت پایین انحنا داشته باشد، لبخند فرد حالت جوان پیدا می‌کند، ولی اگر صاف باشد، نشان‌دهنده سایش دندان‌ها و بالا رفتن سن است

در صورتی که این فاصله به تازگی در بین دندان‌ها ایجاد شده، ممکن است به علت بیماری لثه یا عادات دهانی مانند فشار دادن زبان بین دندان‌ها باشد. در این صورت بهتر است به فکر درمان آن باشد.

چنانچه هیچ مشکلی وجود ندارد و از ظاهر دندان‌های خود راضی هستید، به آنها دست نزنید. ولی در صورت تمایل، برای بستن این فاصله می‌توانید یکی از سه روش درمانی کامپازیت یا لامینیت چینی (Porcelain Laminate Veneer) یا ارتودنسی را انتخاب کنید.

بله درمان های زیبایی در این مطب دارای یکسال گارانتی میباشد

در صورتی که بعد از یکسال ،ونیر بشکند یا به هر دلیلی آسیب دیده باشد و نیاز به تعویض داشته باشد هزینه دریافتی برابر با ترمیم های کامپوزیتی مطب محاسبه میگردد و لازم نیست هزینه یک واحد کار زیبایی پرداخت گردد.این توافق باعث خواهد شد که شما مطمئن باشید که درمان های مکمل احتمالی با قیمت های مناسبی برای شما انجام خواهد شد

خیر . همانطور که خدمت شما در صفحه مشاوره حضوری عنوان کردیم لازم است که رنگ مورد علاقه خود را با وسواس انتخاب کنید . تعویض کامپوزیت و جایگزینی رنگ جدید کار بسیار سخت تری نسبت به درمان مستقیم بر روی دندان است و جهت رسیدن به مینای دندان بدون اسیب به آن لازم است از دیسک های گران قیمتی استفاده شود و زمان زیادی را نیاز دارد که مسلما هزینه بیشتری نسبت به درمان اولیه دارد.

کامپوزیت های زیبایی در صورت مراقبت صحیح و رعایت بهداشت رنگ نخواهند گرفت و نیازی به پالیش مجدد ندارند ولی اگر بعد از سال اول درمان متقاضی پالیش باشید هزینه جزیی برای شما خواهد داشت. غالبا هزینه پالیش معادل هزینه جرمگیری مطب خواهد بود.

فقط در دوره گارانتی و در صورت درخواست شخصی و سلیقه ای یکبار میتوانید پالیش رایگان کنید . البته بیشتر این پالیش ها غیر لازم است و فتو گرافی ها نشان می دهد تغییرات بسیار نامحسوس است.

ایمپلنت دندانی قطعه ای از فلز تیتانیوم است که اغلب به شکل ریشه دندان می باشد و داخل استخوان فک قرار داده میشود.ایمپلنت دندانی بعنوان پایه ای جهت قرار دادن پروتز روی آن استفاده می شود و باز سازی تاج دندانهای از دست رفته با استفاده از این پایه ایمپلنت مقدور می گردد.

افرادی که به هر علتی دندان ازدست داده باشند کاندید ایمپلنت هستند. ایمپلنت جهت جایگزینی دندان تا بازسازی همه دندانها را در بر می گیرد. در مورد از دست دادن یک یا چند دندان دیگر نیازی به تراش دندانهای مجاور بعنوان پایه پروتز نیست. ایمپلنت داخل استخوان قرار می گیرد و روکش روی همان ایمپلنت بدون اتکاء به دندانهای مجاور قرار داده می شود.
در مورد بیمارانی که دندانهای زیاد یا همه دندانها را از دست داده باشند با قرار دادن چند ایمپلنت در فک آنها و استفاده از آنها بعنوان پایه می توان پروتز متکی بر ایمپلنت جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته قرار داد. در مورد بیماران کاملأ بی دندان می توان با قرار دادن حداقل دو ایمپلنت در هر فک پروتزی متحرک ولی محکم و بدون لغزش و لقی در اختیار بیمار قرار داد.
حتی در مورد بیماران بی دندان که در حال استفاده از پروتز متحرک هستند می توان با قرار دادن دو پایه ایمپلنت در فک آنها همان پروتز را با کمترین هزینه کاملأ محکم و باثبات کرد.

امروزه بطور متوسط موفقیت در کاشت ایمپلنت های دندانی بیش از ۹۵ درصد است ولی درصد میزان موفقیت در ایمپلنت های دندانی به موارد زیر بستگی دارد:

الف) بیمار: بیمار باید از سلامت برخوردار باشد و به بیماری مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مبتلا نباشد. اخیرا دچار مشکل شدید قلبی (جراحی قلب یا انفارکتوس) نشده باشد. دیابت کنترل نشده ورادیوتراپی و بیماری لثه و دهان نداشته باشد. همچنین استعمال سیگار و مشروبات الکلی از عوامل محدود کننده عمل ایمپلنت هستند.

ب) دندانپزشک: دندانپزشکی که ایمپلنت را انجام می دهد باید دوره های لازم ایمپلنت را دیده باشد و مهارت و تجربه کافی در انجام ایمپلنت داشته باشد، همچنین تمام شرایط بیمار از نظر سلامت بدن و فاکتوهای مهم داخل دهانی را ارزیابی کند و با رعایت اصول کنترل عفونت مبادرت به انجام جراحی ایمپلنت نماید.

ج) ایمپلنت: فاکتور مهم دیگر در مورد میزان موفقیت ایمپلنت مخصوصا در دراز مدت خود ایمپلنت است. امروزه شرکت های سازنده ایمپلنت بسیار زیاد و متنوعند. قیمت های ایمپلنت بسیار متنوع است و هر کدام از کمپانی های سازنده روی نکاتی تاکید دارند که در ساخت ایمپلنت از آن بهره جسته اند. دندانپزشک با توجه به بودجه بیمار و مسائل تکنیکی و مزیت های ایمپلنت در محدوده قیمت مورد نظر، مبادرت به انتخاب یک سیستم می کند .
در کل ایمپلنتی مناسب است که میزان جوش خوردن آن به فک، بالا باشد (osseointegration) و میزان تحلیل استخوان اطراف آن در طول زمان کمتر باشد.

د) مراقبتهای بعدی: بیمار نقش بسیار مهمی در طول عمر ایمپلنت و موفقیت دراز مدت آن دارد. عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی و رعایت بهداشت دهان و دندانها و لثه، مراجعات منظم به دندانپزشک و اطمینان از سلامت لثه و عدم وجود جرم دندانی و پوسیدگی در دندانهای دیگر همه و همه موفقیت دراز مدت ایمپلنت را افزایش می دهد.

طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنتها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند. در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت بیشتر خواهد بود.
پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن زمانی حدود ۶ هفته تا ۳ماه موردنیاز است، تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط بدور از تکان و لرزش به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند. البته در مواردی باتوجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است، بار گذاری فوری روی آن می تواند صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد

حجم استخوان فک علاوه بر کارآیی آن بعنوان محافظ ریشه دندان در ظاهر افراد هم تاثیر به سزائی دارد. ایمپلنت های دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و با بهبود ظاهر صورت در بهبود کیفیت زندگی افراد تاثیر به سزائی بگذارند.

هزینه انجام ایمپلنت در بسیاری موارد با انجام درمانهای سنتی تفاوت چندانی ندارد. فاکتورهای تعیین کننده هزینه خود ایمپلنت، دستمزد جراح دندانپزشک، هزینه مواد مصرفی اضافی در صورت لزوم (پودرپیوند استخوان) و هزینه لابراتواری می باشد، که البته بهتر است قبل از انجام عمل ایمپلنت بطور شفاف هزینه مربوط به ایمپلنت مورد توافق قرار گیرد.

از هر زاویه ای که شما به این موضوع بنگرید، ایمپلنت بهترین انتخاب برای جایگزینی دندانهای از دست رفته شما است.
• زیبایی : ایمپلنت کاملا شبیه دندان خودتان خواهد بود و از آنجائیکه با استخوان فک درگیر می شود، مانع از تحلیل استخوان و لثه می شود که در سایه روشهای قبلی ( دست دندان و یا بریج) از عوارض این درمانها می باشد. به هر حال کسی متوجه نخواهد شد که شما یک دندان جایگزین دارید.
• حفظ ساختمان دندانهای مجاور : در این روش دندانهای مجاور تراشیده نمی شوند و دچار پوسیدگی های بعدی نخواهند شد.
• اعتماد به نفس : به طور یقین با استفاده از ایمپلنت احساس بهتری نسبت به خود، خنده و صحبت کردنتان دارید.
• قابل اعتماد : درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی بسیار بالا است ، و بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان از دست رفته شما است. و بر خلاف ادعاهای خلاف واقع گذشته در این رابطه، درصد موفقیت ایمپلنت نسبت به سایر روشهای جایگزینی دندان، بسیار بالاتر است و از آنجا که بدنه ایمپلنت از تایتانیوم خالص ساخته می شود، واکنشی بصورت رد پیوند وجود نخواهد داشت.

با پیشرفت هایی که دندانپزشکی نوین داشته انتظار می رود بیشتر ایمپلنت ها عمر نا محدودی داشته باشند البته طول عمر یک درمان ایمپلنت بستگی به عوامل متعددی دارد که بهداشت ونحوه نگهداری توسط بیمار ، قطر و طول ایمپلنت ، توزیع صحیح نیروها روی ایمپلنت موثرند .

این جراحی به منظور فراهم آوردن حجم کافی از استخوان در مناطق خلفی فک بالا (محل دندانهای آسیای کوچک و بزرگ بالا) برای قرار دادن ایمپلنت استفاده می شود. با از دست رفتن دندانهای طبیعی در این ناحیه، کف سینوس به تدریج به طرف سقف دهان گسترده شده و به آن نزدیک می شود، بطوری که پس از مرور زمان، تنها یک لایه استخوانی نازک، دهان را از سینوس جدا می کند

خیر، جرم دندان علاوه بر اینکه برای لثه و بافتهای نگهدارنده دندان مضر می‌باشد محلی نیز برای تجمع و تکثیر میکروبهای پوسیدگی‌زا است. با عمل جرم گیری تعداد این میکروبها در دهان به مراتب کمتر می‌شود. با برداشته شدن جرم، بیمار ممکن است با زبانش حس کند که دندانش خالی شده است. این احساس همراه با مقداری حساسیت به سرما یا گرما (بعد از جرم گیری) این تصور غلط را تقویت نموده است که شاید دندانهایش در حین جرم گیری تراش خورده باشند، در صورتی که مکانیزم دستگاه جرم گیری لرزشی بوده و قادر به تراش نمی‌باشد.

دندان دارای حس بوده و در ناحیه طوق بسیار حساستر می‌باشد. وجود جرم بر طوق دندان به علت ضخامتی که دارد به عنوان یک عایق حرارتی عمل می‌کند و یا به عبارت دیگر جلوی حس دندان را می‌گیرد. با برداشته شدن آن بدیهی است که دندان بهتر متوجه تغییرات حرارتی می‌گردد، ضمناً بر اثر وجود جرم لثه پرخون و متورم شده و با عمل جرم گیری التهاب آن فروکش می‌کند لذا مقدار بیشتری از دندان نسبت به حالتی که قبلاً آماس لثه وجود داشته در دهان دیده می‌شود و این خود باعث احساس بیشتر تغییرات حرارتی می‌گردد. حساس شدن به سرما را می‌توان به احساسی که بدن انسان بعد از استحمام دارد، تشبیه نمود. حساسیت به سرما همیشه و غالباً بوجود نیامده و در صورت ایجاد، گذرا و موقتی بوده و جای هیچگونه نگرانی ندارد.

خیر، با تجمع تدریجی جرم بر دندان، لثه و به دنبال آن مقداری از استخوان نگهدارنده دندان تحلیل می‌رود. در حقیقت دندان به این دلیل قبلاً لق شده ولی به علت انباشتگی و یکپارچگی جرم و چسبیده شدن دندانها به هم توسط آن، این حالت درک نشده و یا برداشته شدن جرم کشف می‌گردد و بیمار آن را منتسب به عمل جرم گیری می‌داند. یک ضرب المثل می‌گوید « جلوی ضرر را از هرکجا بگیری، منفعت است». لق شدن دندان منوط به تحلیل استخوان و انساج نگهدارنده دندان در اثر جرم و پلاک میکروبی است و در همه موارد بخصوص در مراحل اولیه بیماریهای لثه و بافتهای اطراف دندان دیده نمی‌شود.

بسیاری از اشخاص با یکبار جرم گیری و رعایت همیشگی بهداشت دهان و دندان ممکن است تا مدتها نیازی به جرم گیری مجدد نداشته باشند. بدیهی است که هرگونه کوتاهی در رعایت اصول بهداشت دهان منجر به تجمع دوباره جرم خواهد شد. ضمناً بعضی از بیماران به علت دارا بودن بزاقی با ویژگیهای خاص از نظر میزان ترشح و ترکیب، بسیار مستعد به تشکیل جرم هستند، ضمناً استعداد به بیماریهای لثه در خانواده‌هایی بیشتر می‌باشد. در این گروه از بیماران توصیه می‌گردد جرم گیری در تناوب زمانی کوتاهتری انجام شود.

خیر، اگر جرم با مسواک و خمیر دندان پاک نشد برای پاک کردن آن بایستی از دندانپزشکان کمک گرفت، ضمناً خمیر دندانهایی که به عنوان ضد جرم معرفی شده‌اند دارای مقادیر زیادی از مواد ساینده بوده و فقط رنگ و لکه‌های رسوب نموده بر دندان را که Stain (زنگ) نام دارد، تمیز می‌کنند و استفاده همیشگی از آنها توصیه نمی‌گردد. این خمیر دندانها، به علت دارا بودن مواد ساینده زیاد، ایجاد خراشهای بسیار ظریف بر سطح دندانها نموده و زمینه را برای تجمع و چسبندگی بیشتر پلاک میکروبی فراهم می‌آورند.

عموما سفید کردن برای حداقل ۹۰ درصد افراد موفقیت آمیز است، گرچه ممکن است برای همه انتخاب درستی به شمار نیاید. اگر دندان هایتان در اثر کهولت، مصرف چای، قهوه و دخانیات تیره شده اند، سفید کردن انتخاب خوبی است. تیره شدگی دندان با رنگ های زرد، نارنجی و قهوه ای به این روش بهتر پاسخ می دهند. تغییر رنگ های خاکستری ناشی از تتراسایکلین و نیز تغییر رنگ های فلوروزیس گرچه روشن تر می شوند، ولی کاملا از بین نمی روند. بدرنگی دندانها علل مختلفی دارد که بطور خلاصه شامل :

۱ ـ بد رنگی ناشی از جرم و پلاک دندان ، رنگهای غذایی ، سیگار

۲ ـ بد رنگی ناشی از لبه پرکردگیهای آما لگام و ترکهای دندانی

۳ ـ بد رنگی ناشی از داروهای مصرفی نظیر تتراسیکلین

۴ ـ بد رنگی ناشی از مصرف بیش از حد فلوراید ( فلوروزیس )

۵ ـ بد رنگی ناشی از ضربه به دندان یا پس از عصب کشی

۶ ـ بدرنگی ناشی ازبیماریها و نقایص مینایی موارد بالا می تواند رنگهای زرد ، قرمز ، قهوه ای ، خاکستری ، سیاه و سفید بر روی دندانها ایجاد کند که ظاهری نازیبا ایجاد خواهد کرد . عمل bleaching یا سفید کردن دندان بر روی برخی از این بد رنگیها مؤثر می باشد سایر بد رنگیها توسط اعمالی چون جرم گیری و پالیش کردن دندانها ، ترمیمهای کامپوزیت ، روکشهای چینی و لامینیت درمان پذیر است . روشن شدن دندان ها بسته به عادات شما از قبیل مصرف دخانیات و نوشیدن چای و قهوه، بایستی بین ۱ تا ۵ سال باقی بماند.

در این هنگام شما بایستی برای تجدید درمان مراجعه نمایید. سفید کردن مجدد، معمولا سریع تر از دفعه اول انجام می گردد. پلاک میکروبی یک لایه بیرنگ و چسبنده بوده و از تجمع میکروبهای دهان بر روی زمینه و لایه چسبنده ای از بزاق تشکیل می شود که حاوی مقادیری از خرده های غذایی نیز می باشد. این لایه ، با کشیدن ناخن بر دندان به زیر ناخن جمع شده و به راحتی با مسواک زدن پاک می شود ولی با شستشوی فقط با آب و یا دهانشویه های معمولی پاک نمی گردند. لذا بایستی برای پاک کردن آن از وسایلی چون مسواک و خمیر دندان و نخ دندان استفاده کرد. اگر پلاک میکروبی هر روز و یا در مراحل اولیه از سطح دندان تمیز نشود، املاح موجود در بزاق و مواد غذایی برآن رسوب نموده و منجر به ایجاد جرم دندان که سخت می باشد، میگردد.

جرم با مسواک زدن پاک نشده و با عمل جرم گیری توسط دندانپزشک برداشته می شود. با رعایت بهداشت دهان ودندان به کمک وسایلی چون مسواک، خمیر دندان و نخ دندان و برداشتن پلاک میکروبی آماس لثه بوجود نمی آید. در صورتیکه پلاک تبدیل به جرم شده باشد، جرمگیری توسط دندانپزشک توصیه می گردد. جرم دندان علاوه بر اینکه برای لثه و بافتهای نگهدارنده دندان مضر می باشد محلی نیز برای تجمع و تکثیر میکروبهای پوسیدگی زا است. با عمل جرم گیری تعداد این میکروبها دردهان به مراتب کمتر می شود.

با برداشته شدن جرم، بیمار ممکن است با زبانش حس کند که دندانش خالی شده است. این احساس همراه با مقداری حساسیت به سرما یا گرما (بعد از جرم گیری) این تصور غلط را تقویت نموده است که شاید دندانهایش در حین جرم گیری تراش خورده باشند، در صورتیکه مکانیزم دستگاه جرم گیری لرزشی بوده و قادر به تراش نمی باشد. جرم با مسواک و خمیر دندان پاک نشده و برای این منظور از دندانپزشکان باید کمک گرفت، ضمناً خمیر دندانهایی که به عنوان ضد جرم معرفی شده اند دارای مقادیر زیادی از مواد ساینده بوده و فقط رنگ و لکه های رسوب نموده بر دندان را که Stain (زنگ) نام دارد، تمیز می کنند و استفاده همیشگی از آنها توصیه نمی گردد.

تعرفه های دندانپزشکی در ایران به نسبت بسیاری از کشورهای دنیا بالا نیست .حتما شما هم شنیده اید که توریست های زیادی صرفا برای درمان به ایران مراجعه میکنند و اگر می خواهید پاسخ دهید که در کشورهای اروپایی و ….. درآمد های بالاتری وجود دارد باید بگویم با نظر شما موافقم ، هرچند تجهیزات و مواد مصرفی گران قیمت و عوامل بسیار زیاد دیگری در تعیین تعرفه دندانپزشکی موثر است که مجال پرداختن به آن نیست ، فقط به این نکته مهم اشاره میکنم که در تعرفه دندانپزشکی تجربه بالا و مواد با کیفیت و تجهیزات مدرن نقش بسیار موثری در تعیین تعرفه دندانپزشکی دارند اما پرداخت های بالا همیشه نشان از دریافت خدمات متمایز و یرتر نیست.

تجربه دندانپزشک
تجهیزات مطب
مواد مصرفی
قیمت یا اجاره بها مطب
لابراتوارهای طرف قرار داد
موقعیت جغرافیایی مطب
این ها از جمله مهمترین مواردی بود که طبیعتا تعرفه های دندانپزشکی و هزینه درمان در دندانپزشکی را در مطب های مختلف تغییر میدهد

هالیتوز به معنای بازدم ریشه گرفته است و عبارت از نفس بدبو ، زننده یا ناپسندی است که از حفره دهان – بینی خارج میشودبه علت عدم وجود معادل فارسی که تعریف هالیتوز را به صورت بدبویی غیر طبیعی دهان و بینی در یک کلمه بگنجاند از همان کلمه استفاده شد. هالیتوز مشکلی شایع است و گفته می شود می تواند به طور متناوب اکثر افراد بالغ را دچار کند .

هالیتوز حداقل از دو جهت مهم است :

با آزار دیگران به صورت یک مانع در برخوردهای اجتماعی عمل می کند و باعث کاهش کارآیی فرد می شود.

هالیتوز نشانه ای از یک وضعیت غیر طبیعی است که نیاز به تشخیص و درمان دارد.
با وجود چنین شیوع و اهمیتی بررسیهای انجام شده روی آن اندک است و غالب کتابهای درسی دندانپزشکی و پزشکی درباره آن چیزی نگفته اند یا حاوی نکات اندکی هستند. برای همین دانش آموختگان، اغلب برخورد با این مسئله را مشکل می یابند.

عوامل موثر در ایجاد هالیتوز:

۱- علل غیر بیماریزا

• تغییرات بالینی
• تنفس صبحگاهی
• تنفس گرسنگی
• تنفس قاعدگی
• تنفس سیگاری
• غذا
• دارو

۲- علل بیماریزا

• با منشا دهان و دندان
• با منشا بینی
• با منشا سینوس ها
• با منشا لوزه ها و حلق
• با منشا دستگاه گوارش
• با منشا ریوی
• با منشا بیماریهای سیستمیک

نفس صبحگاهی:

شاید شایعترین علت هالیتوز باشد. دهان سرتاسر روز بوسیله بزاق شستشو می شود.PH بزاق حدود ۵/۶ و بطور خفیفی برای باکتریهای گرم منفی و بی هوازیها باکتریواستاتیک است . به هنگام خواب جریان بزاق کم می شود و بزاق گرد آمده به آرامی تغییر می کندو PHآن به حدود ۷ می رسد و آنزیم ها تخریب می شوند که خود باعث بودار شدن بزاق می گردد. از سوی دیگر ذرات غذا و اپیتلیوم جدا شده ، محیطی مناسب برای تغییر فلور دهان است . با تشدید رشد باکتریها و تخریب این مواد نفس ناخوشایند صبحگاهی پدید می آید. پس از برخاستن از خواب با خوردن ، نوشیدن و صحبت کردن جریان بزاق تحریک شده مواد را شسته و نفس صبحگاهی بطور طبیعی برطرف می گردد.

نفس گرسنگی:

دهان کسانی که به عللی چون رژیم غذایی یا روزه داری یک یا چند وعـــــده غذایی را نخورده اند ، بوی ناخوشایندی می دهد ، برخی معتقدند این امر به علت بازدم ریوی محصولات فرار متابولیسم چربیها و پروتئینهای بدن است . کاهش جریان بزاق و خشکی دهان نیز قطعا نقش مهمی دارد.

نفس قاعدگی:

در برخی منابع به بوی بد دهان در زنان قاعده اشاره شده است . احتمالا روز قبل از شروع قاعدگی شروع می شود و گفته شده در زنان با قاعدگی دردناک بیشتر رخ می دهد.

غذا :

سیر شناخته شده ترین غذا در این ارتباط است . دیده شده که دادن سیر از راه فیستولهای دستگاه گوارش و حتی مالیدن آن به پاهای فرد می تواند منجر به بوی سیر در دهان وی شود . پیاز ، ماهی ، غذاهای ادویه دار ، رژیم های پرچربی ، نوشابه های الکلی و رنگهای غذایی از سایر

خیر، همانطوری که گفته شد عامل ایجاد کنندهآفت میکروب و ویروس نمی باشد. عوامل مستعد کننده ای برای ایجاد آفت وجود دارند که در ارتباط با دندانپزشکی می توان به استرس و تروما(فشار مختصر ناشی از کنار کشیدن گونه، لب و یا زبان توسط آینه و رول پنبه و حتی تماس مخاط با ابزار دندانپزشکی) اشاره نمود.

آفت خودبخود التیام می یابد و معمولاً نیازی به درمان ندارد. درآفت اگر درمانی لازم شود معمولاً علامتی بوده و به دو منظور زیر خواهد بود:

1. کاستن از درد و التهاب و استرس
2. جلوگیری از اضافه شدن عفونت ثانویه به آن توصیه می گردد، افرادی که مرتباً و به تعداد زیاد آفت می زنند و یا آفت آنها بزرگ بوده و التیام در مدتی بسیار طولانی صورت می پذیرد، جهت شناسایی عامل و بیماریهای زمینه ای مستعد کننده تحت معاینات و آزمایشات کامل تری قرار گیرند.

اضطراب در مورد درمانهای دندانپزشکی غیر معمول نیست. افراد در هر سنی آن را تجربه می کنند. بیماران مسن تر ممکن است کمتر قادر باشند براسترس خود غلبه کنند که ممکن است این امر به دلیل وضعیتهای خاص جسمی آنان مثل کاهش بینایی یا شنوایی باشد.
صحبت با دندانپزشک یک جنبه مهم داشتن یک ملاقات دندانپزشکی راحت می باشد. شما باید حساساتتان را با دندانپزشک و پرسنل مطب در میان بگذارید. اجازه دهید آنها بدانند که شما مضطرب هستید تا درمان شما را مطابق با وضعیت روحی شما به انجام برسانند. تکنیکهای درمانی رفتاری جدید و مرتبط با روانشناسی سبب پیشرفت در زمینه کنترل اضطراب و درد بیماران دندانپزشکی گردیده است.